Pubers…. Wat nu?

• “Katrien, als ik jou hoor is het zo simpel. Waarom kom ik daar niet op in de spreekkamer?”
• “Ik heb zoveel nieuwe inzichten meegekregen, nu heb ik keuzestress”
• “Ik wil oefenen!”

Zomaar wat hartenkreten aan het eind van een online ochtendje communiceren met pubers voor jeugdartsen bij de NSPOH. Er waren dubbelgangers bij. Die hadden mij al een hele dag meegemaakt. Met acteur. Over hetzelfde onderwerp. En toch was de oogst toch weer nieuw. Voor mij het bewijs dat een andere groep weer heel andere vragen en onderwerpen oproept. Dat houdt mij scherp en fris.

Wat een groep, zeg. Zoveel gedeeld samen, de tijd vloog om. Samengevat kun je het op een schoteltje leggen, zoals je ziet. Grijp niet teveel in, wees open minded, nieuwsgierig en laat je verrassen door wat zich aandient. In het nu. Oh ja. En luister, luister en luister!

Dank aan al deze helden die zo openhartig en inspirerend hun kwetsbaarheden en valkuilen hebben durven delen. Dat vraagt moed. En lef. En daar ben ik dankbaar voor.