Toen ik in 1994 mijn eerste kinderen kreeg (ik begon met een tweeling) was een van mijn eerste gedachten: Oeps, nu ben ik voor altijd moeder. Wat een grote verantwoordelijkheid! En mijn tweede gedachte: Wie zijn deze kleine wezentjes? De kennismaking was een zoektocht vol met kleine en grote vragen. Tot op de dag van vandaag kunnen mijn drie dochters mij verbazen. Nog altijd word ik voor vragen gesteld, waarvan ik het antwoord meestal niet in een boekje kan vinden.
Als ik mijn overpeinzingen deel met andere ouders, lijken ze vaak als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Net als in mijn zwangerschapsgymnastiekclubje van destijds. Daar kon ik lief en leed delen over speentjes, nachtvoedingen, rug- of buikligging, eerste fruithapjes en andere vraagstukken na de geboorte van je eerste spruit(en).
- Is het de (h)erkenning? De nuchtere blik van de-mede-opvoeder-in-dezelfde-situatie?
- Is het de verbinding? De troostende gedachte dat ik niet de enige ben?
- Is het omdat ik me geholpen voelde zonder dat ik bij een hulpverlener zat?
- Of het feit dat er zonder oordeel naar mij geluisterd werd en ik mijn verhaal kwijt kon?
Voor iedere opvoeder zal minimaal een van deze ingrediënten kloppend zijn in deze situatie. Voor mij persoonlijk waren ze eigenlijk allemaal wel van toepassing. Laat dit nou net de basis vormen waarom ouders zo graag naar een OpvoedParty komen. Omdat het over alledaagse vragen gaat die iedere ouder heeft.
Yvette, moeder van Jort (7 maanden) over de OpvoedParty in het mamacafé: “Eindelijk eens een gestructureerd gesprek met praktisch bruikbare inhoud”.
In vakjargon noemen we dit laagdrempeligheid, sociale cohesie, eigen kracht, wijkgerichte ondersteuning, participerend burgerschap, oplossingsgericht preventief werken en opvoedingsondersteuning op maat. Ik lig niet meer wakker van jargon, zolang het gesprek over opvoeden maar geopend kan worden. In elke wijk, dicht bij huis en bereikbaar voor iedere opvoeder, ongeacht huidskleur, geloof of sociaal economische status.
In een OpvoedParty vertel je hoe je het doet, niet hoe het moet. En daar kan een ander weer van leren. Dat is de kracht van de OpvoedParty. Verrassend qua eenvoud met een hoog rendement voor iedere deelnemer. En dat is waarom ouders OpvoedParty’s zo waarderen. En ik ook.
Mijn zwangerschapsclubje is inmiddels “opgedroogd”, hoewel het lijntje met sommige ouders nog altijd in tact en heel dierbaar is. Hoe zou het zijn als ik ze opnieuw zou uitnodigen voor een OpvoedParty met als thema “24 jaar later”?
Leave a Reply