Hoe suf kon ik zijn?!? Helemaal vergeten om de tweede pauze in te lassen vandaag. Ik predik altijd: neem genoeg pauzes. En dan vergeet ik het gewoon doordat iedereen in breakout rooms zat. Kon ik zelf even plassen…. Arme deelnemers.
Des te groter het compliment aan deze fantastische groep jeugdverpleegkundigen en een jeugdarts. Onder leiding van Martine van der kruk en host Iris had ik de eer om met hen de kneepjes van het mooiste vak allertijden uit te diepen. Mijn laatste training van dit jaar bij de NSPOH (Netherlands School of Public & Occupational Health) over opvoedingsondersteuning in de spreekkamer was inspirerend en verdiepend. Ik kan alleen maar dankbaar terug kijken. Wat een prachtig vak hebben zij.
Vlak voor aanvang zei ik dat ik wel toe ben aan een tijd van reflectie. Een lockdown is wel wat drastisch. En ik schrok best toen ik mijn laptop sloot. En dus…. Hup naar buiten, Katrien. Terwijl de rij voor het tuincentrum aanzwelde heb ik de meest prachtige luchten gezien in het aangrenzende natuurgebied. Mooie weergave van mijn gevoel nu. Super mixed emotions. Maar dankbaarheid overheerst vandaag.
Leave a Reply