Katrien aan het werk

Ik luister naar het fluisteren van mijn lijf, zodat zij niet hoeft te schreeuwen om gehoord te worden. Dit is al jaren mijn lijf-spreuk. En vandaag is ze actueler dan…

Zo’n dag die je niet snel meer vergeet. “Katrien, geen paniek. Ik zit bij de huisartsenpost omdat ik het topje van mijn vinger eraf heb gesneden. Als de hele vinger…

Het is begin jaren ’90. Als piepjonge pedagoog zit ik wekelijks in de speel-inloop in een ongezellige ruimte in het buurthuis in een achterstandswijk. “Zullen we een keer bij iemand…